‘De transitie is in volle gang’, dacht ik toen ik afgelopen zomer de zaal in keek op de Nationale Conferentie Circulaire Bouweconomie. Zo’n 300 beslissers, experts en geïnteresseerden uit allerlei organisaties hadden zich verzameld in Nieuwegein om met elkaar te debatteren over de doelstellingen en routekaarten voor circulair bouwen. Dat stemt positief.

We hadden dit event met het Transitieteam heel bewust een ‘werkconferentie’ genoemd. Want hoewel er het nodige gebeurt in de markt, is het ook duidelijk dat we nog veel moeten doen om het pad begaanbaar te maken dat voert naar het einddoel: een volledig circulaire bouw in 2050. (Daarover is veel meer te lezen in het speciale ezine dat gemaakt is naar aanleiding van de conferentie.) Ik licht er een paar punten uit.

Eenlingen

De ‘believers’ werken in allerlei organisaties; van aannemers tot gemeenten en demontagebedrijven. In die zin is het onderwerp circulair bouwen heel breed opgepakt. Het zijn echter vaak eenlingen die moeten knokken om het onderwerp binnen hun organisatie op de agenda te krijgen en te houden. Om hen te helpen moeten we ervoor zorgen dat we onze doelstellingen en ambities afleiden uit de lessen die koplopers leren van hun projecten. Met andere woorden: dat de doelstellingen haalbaar zijn in de praktijk. En als die doelstellingen straks mogelijk een verplichting worden, dan moet dat tijdig aankondigd worden zodat alle partijen daar naar toe kunnen groeien.

Bestaande bouw

Uit vele hoeken klonk het op de werkconferentie dat er meer aandacht moet komen voor bestaande bouw. Volkomen terecht, want in renovatie- en transformatieprojecten speelt circulair bouwen op allerlei manieren een rol. We gaan dit met het Transitieteam snel concreet maken door een aparte productgroep voor bestaande bouw te realiseren, inclusief doelstellingen en routekaart.

Burgers

Het spreekt voor zich dat overheden met elkaar moeten samenwerken. Op dat vlak is nog veel winst te behalen, zoals de kennisuitwisseling tussen gemeenten die met beperkte capaciteit samen meer kunnen bereiken dan alleen. Ook nauwere samenwerking tussen de vijf transitieteams voor de circulaire economie biedt nog veel onontgonnen kansen. Bij de thema’s biomassa, maakindustrie en kunststoffen kunnen we allemaal wel een verband leggen met de bouw. Maar er is ook een groeiend belang voor de bouwsector om aan te haken bij de transitieagenda rond consumptiegoederen.

Dat ligt vooral op het terrein van de bewustwording. De burger is gewend aan Marktplaats.nl om zijn meubels, elektronica en andere spullen een tweede leven te geven. Maar aan een remontabel kozijn denken weinig mensen die een huis kopen. We moeten dus samen optrekken om ook de burger bij de circulaire economie te betrekken. Zodat de verandering van drie kanten komt: overheid, markt en maatschappij.